In November 2001 ben ik met Martinair naar Puerto Vallarta in Mexico gevlogen. Puerto Vallarta is een stad in Jalisco, gelegen aan de Baai van Banderas aan de Stille Oceaan. Het is een populaire badplaats waar vooral veel Amerikanen hun vakantie doorbrengen. De stranden vielen me erg tegen hier en zijn lang niet zo wit en paradijselijk als bijvoorbeeld in Yucatan. Het oorspronkelijke vissersdorp is uitgegroeid tot een stadje en bekend is de kilometers lange promenade van Puerto Vallarta die ook wel Malecón genoemd. Hier liggen veel gezellige restaurantjes, winkeltjes en diverse kunstgalerijen. Het is natuurlijk heerlijk om in november aan het strand te liggen maar deze reis hebben we andere plannen en verblijven we uiteindelijk alleen de eerste nacht hier en gaan als backpackers met de Lonely Planet de volgende dag op avontuur in Mexico.

Guadalajara
Vanuit Puerto Vallarta gaan we met de lokale bus naar het eerste plaatsje Guadalajara. Hier maken we een korte stop. Guadalajara is de hoofdstad van de staat Jalisco, gelegen in het westen van Mexico en is na Mexico-Stad de grootste stad van het land. Het historische centrum is sfeervol met prachtige gebouwen, pleinen, terrassen en restaurants. Bezoek La Rotonda de Los Jalicienses Ilustres en maak een wandeling van Plaza de la Liberación naar Teatro Degollado. We bezoeken hier ook een lokale markt.

Guanajato
De volgende dag gaat de reis verder naar het pittoreske plaatsje Guanajato. Dit stadje werd in het begin van de 16e eeuw gesticht door de Spanjaarden. De stad ontwikkelde zich vanaf de 18e eeuw tot ’s werelds belangrijkste centrum voor zilverwinning.
Je vindt hier prachtige barokke en neoklassieke gebouwen en de kerken La Compañía en La Valenciana zijn een van de mooiste voorbeelden van barokke architectuur in Midden en  Zuid-Amerika. In 1988 werd de stad uitgeroepen tot Werelderfgoed door de UNESCO waardoor de binnenstad is beschermd. Het is werkelijk een prachtige koloniale stad met veel kleurrijke huizen, kleine kronkelende straatjes, sfeervolle restaurantjes, barretjes en pleinen. We verblijven hier maar 1 nacht maar hebben het geluk dat er een cultureel festival is die avond namelijk Cervantino. Dit festival heeft alles te maken met de 16e eeuwse Spaanse auteur Miguel de Cervantes en de beroemde romantische personage Don Quichot. Er zijn die avond allerlei optredens van Mexicaanse muzikanten, dansers en straatartiesten. We lopen die avond ook mee met een wandeltocht van de Callejóneadas, georganiseerd door een plaatselijke minstreelgroep van studenten. Ook al begrijpen we de taal niet, het is geweldig om al die verhalen te zien en te horen inclusief de muziek en dans die ze erbij performen. Het is een bijzondere avond om mee te maken. Onvergetelijk!

Mexico stad – Tepoztlán
Onze volgende bestemming is Mexico stad, we logeren de komende dagen bij een bekende in huis. De volgende dag bezoeken we het pittoreske en mystieke stadje Tepoztlán. Deze plek is nog vrij onbekend voor toeristen, terwijl het dichtbij Mexico stad ligt. Het is de geboorteplaats van Quetzalcoatl: de Azteekse slangengod, en de majestueuze Tepozteco Piramide, die zich hoog boven op een klif van de stad bevindt. Tepoztlan is uitgroepen als Pueblo Magico, oftewel ‘magisch dorp’ en is vooral geliefd onder de lokale bevolking die hier hun weekenden doorbrengen. De natuur is prachtig met hoge bergen en rotsen en er hangt een relaxte sfeer in het stadje. De koloniale en harmonische stijl van de huizen en de straten zijn bijzonder. We besluiten om de top te beklimmen waar zich de piramide bevindt, een pittige trekking van ongeveer een 1 uur. Je hebt wel goede wandelschoenen nodig en een beetje conditie. Maar we worden beloond met een fenomenaal uitzicht en zien de archeologische overblijfselen uit de periode 1150 en 1350 na christus. De Tepozteco is in 1937 uitgeroepen tot een beschermd natuurgebied.

Mexico-stad
We gaan vandaag Mexico-stad verkennen, de hoofdstad van Mexico. Tevens is het door de ligging op zo’n 2240 m hoogte ook de hoogstgelegen stad ter wereld. Het is een drukke, levendige stad maar het heeft ook een mooi historisch centrum met allerlei bezienswaardigheden daar omheen. Hier bevindt zich ook het centrale plein Plaza Zócalo. Het meest indrukwekkend is de imposante Cathedral Metropolitana. Dit is de grootste kathedraal van het westelijk halfrond en gebouwd met stenen van een Azteekse tempel. Ook het Nationaal Paleis van Mexico is hier gesitueerd. We lopen door de straten en zien overal marktkraampjes waar ze rieten manden, tassen en kleren verkopen. In de smalle steegjes zien we lokale Mexicaanse vrouwen bezig met het maken van kleding, kleden en armbandjes op een primitief weefgetouw. Op de hoek van de straat zitten oude mannetjes met typische Mexicaanse witte strohoeden die alles in de gaten houden terwijl de vrouwen met manden vol groente en fruit op hun hoofd langs lopen.
We belanden aan op een groot plein waar op dat moment een groente-en fruitmarkt is. Het is er een drukte van belang en overal zie je grote stalletjes met verse fruit en groente. Grote schalen met allerlei soorten pepers, tomaten, knoflook, uien zijn uitgestald met daarachter kleine vrouwtjes met kleurrijke bloemensjaals op hun hoofd en bonte rokken aan. Ze zijn constant druk met het snijden van groenten, de verkoop en de laatste roddels aan elkaar aan het vertellen. Mexicanen vinden het niet fijn om gefotografeerd te worden, omdat ze geloven dat de camera in hun ziel kijkt. We komen vervolgens langs een van de hotspots van Mexico-stad namelijk La Casa de los Azulejos. House of Tiles oftewel ‘Huis van Tegels’. Dit is een 18e-eeuws barok paleis in Mexico-Stad, gebouwd door de graaf van de familie Valle de Orizaba. Het gebouw is bijzonder door de gevel, die aan drie zijden is bedekt met een blauw-witte tegels van de staat Puebla. De prachtige balustrades die de balkons en gangen sieren, zijn in Japan vervaardigd. Casa de los Azulejos is zowel van de buitenkant als de binnenkant indrukwekkend en een bezoek zeker waard. Binnen bevindt zich een warenhuis en een groot restaurant in de overdekte binnenplaats. We zijn hier niet binnen geweest maar alleen al de buitenkant is prachtig om te zien.

We bezoeken Mexico stad meerdere keren. We kopen op de lokale markt allerlei kleurrijke spiegeltjes, geweven vrolijke portemonneetjes,  tassen en decoratief aardewerk. Tijdens ons verblijf in Mexico stad bezoeken we ook een tweetal bijzonder tempelcomplexen.

Monta Alban
Het eerste complex dat we bezoeken is Monta Alban. Deze indrukwekkende ruïnestad in de Mexicaanse deelstaat Oaxaca was één van de vroegste Meso-Amerikaanse steden. De stad is gelegen op bijna tweeduizend meter boven zeeniveau en is omstreeks 500 v.Chr. gesticht door de Zapoteken. Deze bevolkingsgroep leefde in de periode 700 v.Chr. tot ongeveer 1520 in het zuiden van Mexico. Het staat sinds 1987 op de Werelderfgoedlijst van Unesco. De eerste echte opgravingen vonden pas plaats in 1902, onder leiding van de Mexicaanse archeoloog en antropoloog Leopoldo Batres. Alfonso Caso ging hier in 1931 mee verder en startte met grootschalige archeologische opgravingen op de site. In zeer korte tijd vonden ze talrijke graftombes met waardevolle schatten zoals een een prachtig turkoois mozaïek dodenmasker, sieraden, verscheidene keramiek vazen en andere gebruiksvoorwerpen versierd met decoratieve motieven. De meeste voorwerpen zijn  tentoongesteld in het regionaal museum van Oaxaca-Stad.

Tijdens ons bezoek zijn er nauwelijks andere mensen en dat maakt het nog meer bijzonder. Het lijkt of de tijd hier heeft stilgestaan, er heerst zo’n vredige stilte en rust, de blauwe lucht met enkele wolkjes, het prachtige uitzicht op de bouwwerken en in de verte de bergen. Indrukwekkend, je wordt er stil van.

Floating Gardens of Xochimilco
Xochimilco is een wijk van Mexico-Stad. Toen het Spaanse kolonialisme eindigde, werd in 1824 het Federaal District Mexico opgericht. Door de snelle groei werd Xochimilco ook onderdeel van Mexico-stad in de Vallei van Mexico. De naam “Xochimilco” betekent “waar de bloemen groeien”, wat passend is, want Xochimilco staat bekend om zijn drijvende tuinen. Om te begrijpen wat de drijvende tuinen van Xochimilco zijn, eerst een klein beetje geschiedenis. De regio Xochimilco was ooit een pre-Columbiaanse stad, rond de 9e eeuw gesticht door de Xochimilca-bevolking. In die tijd bestond het gebied uit meren en wetlands. De Xochimilca ontdekte echter dat de regio vruchtbaar was en wilden het daarom gebruiken voor landbouw. Echter de traditionele landbouwmethoden zouden hier niet werken vanwege het meer. Daarom bedachten ze een creatieve oplossing: Chinampas.
Chinampa” is een soort Meso-Amerikaanse landbouwmethode waarbij kleine, rechthoekige stukken vruchtbaar land werden gebruikt om gewassen te verbouwen op de ondiepe meerbeddingen. De Xochimilca creëerden de chinampa’s door vlotten van riet te maken die bleven drijven op het water. Ze bedekten ze vervolgens met modder die van de bodem van het meer was gehaald en gebruikten die vruchtbare modder om fruit, groenten en bloemen te verbouwen. Na verloop van tijd hebben de vlotten wortel geschoten en werden het kleine eilanden, die ook de kanalen vormden waar Xochimilco tegenwoordig beroemd om is. De “drijvende tuinen” verwijzen naar de chinampa’s die nog steeds worden gebruikt voor landbouw, zelfs tot op de dag van vandaag.
Met een trajinera vaar je vervolgens door de Chinampa’s. Dit is een traditionele Mexicaanse boot, meestal gemaakt van hout met een platte bodem en verder kleurrijk beschilderd en gedecoreerd. Elke trajinera heeft zijn eigen naam. Het is de manier om door de drijvende drijvende tuinen te varen en dit gaat samen met veel muziek, drank en lekkernijen. Dit is ook de reden waarom de meeste boten zijn uitgerust met een lange tafel in het midden en stoelen.

Wij doen een tocht van een paar uur met een grote groep familieleden waarvan ook nog iemand jarig was. Het is één groot feest aan boord; er wordt luidkeels met alle muziek meegezongen, muziekgroepen haken aan en spelen verzoeknummers, er wordt veel gedronken, veel gelachen en het feest eindigt  met een schuimparty op de boot. Het is echt hilarisch om mee te maken en ik heb genoten.

Teotihuacan
Uiteraard bezoeken we op onze laatste dag in Mexico-stad ook het tempelcomplex  Teotihuacan, gelegen op een uurtje rijden van de stad op zo’n 2.300 meter hoogte in de hoogvlakte van Mexico. Sinds 1987 staat Teotihuacán op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het is een van de volgende hoogtepunten van mijn reis door Mexico. Dit mysterieuze en unieke tempelcomplex van vroegere beschavingen is een must see. Hier bevindt zich tevens een van de grootste piramides ter wereld. Het complex is niet van de Azteken of de Maya’s maar van de minder bekende Teotihuacanen. Er is weinig over ze bekend maar het staat vast dat het de eerste grote beschaving in Mexico was. Er is geen schrift gevonden en ook hun afkomst is onbekend. Ze bouwden grote piramides en vereerden de beroemde god Quetzalcóatl, god van het water en de vruchtbaarheid. De ruïnes stammen uit de precolumbiaanse tijd.
Het tempelcomplex van Teotihuacan bestaat uit verschillende bouwwerken, maar de belangrijkste zijn de twee piramides. De Piramide del Sol is het belangrijkste bouwwerk van de stad en is de op twee na grootste piramide ter wereld. De Zonnepiramide heeft een doorsnee van maar liefst 222 meter en is 70 meter hoog. Volgens archeologen was de tempel vroeger in een knalrode kleur geschilderd. De Piramide de la Luna is iets kleiner, maar zeker niet minder indrukwekkend.  In deze piramiden zijn ook graftomben gevonden.
In het midden van het complex bevindt zich de Calzada de los Muertos, dit betekent ‘Weg van de doden’. Het is een indrukwekkende verbindingsgweg van alle bouwwerken en tempels.
Templo de Quetzalcóatl is weer een andere piramide en hier zou volgens archeologen de bevelhebber van de stad hebben gewoond. Het hele tempelcomplex bestaat uit allerlei piramides en bouwwerken en dat maakt het ook zo indrukwekkend.
Wij besluiten om één van de twee piramides van Teotihuacan te beklimmen, het zijn aardig wat trappen en in de volle zon is dat best vermoeiend. Maar als je dan eenmaal boven bent aangekomen, word je betoverd door het prachtige uitzicht met in de verte de bergen. We hebben het geluk dat het rustig is en dus weinig andere mensen te zien. Er waait een klein briesje maar verder is het genieten het is bijna mythisch.

Het is aan te raden dit complex in de ochtend te bezoeken zodat je de drukte vermijdt en minder last hebt van de hitte. Er zijn namelijk bijna geen schaduwplekken te vinden. Wat een mooie afsluiter van ons verblijf in Mexico-stad.

Puerto Vallarta
We eindigen onze reis waren we zijn begonnen in Puerto Vallarta. Hier genieten we nog 2 dagen van het strand. Met een rugzak vol souvenirs en mooie herinneringen vliegen we vervolgens terug naar Nederland.